🎨 Ciało Niebieskie Krążące Wokół Gwiazdy

Słońce jest najbliższą Ziemi gwiazdą, znajduje się około 150 milionów kilometrów od nas i jest odpowiedzialne za utrzymywanie całego Układu Słonecznego w jego grawitacyjnej interakcji: osiem planet i inne ciała niebieskie, które go tworzą, takie jak planety karłowate, asteroidy i komety . Niegdyś naukowcy do planet krążących wokół Słońca zaliczali dziewięć ciał niebieskich. Jednak w 2006 roku Międzynarodowa Unia Astronomiczna zdegradowała Plutona do poziomu planety karłowatej. Od tej pory mamy osiem planet w Układzie Słonecznym. Dlatego wymieniając planety krążące wokół Słońca, można go pomijać. Pla ne ta – ciało niebieskie, obracające się dookoła własnej osi, krążące po orbicie wokół gwiazdy i świecące odbitym od niej światłem, np. Jowisz, Saturn, Ziemia. Pla ne ta kar ło wa ta – kuliste ciało niebieskie, krążące po orbicie wokół Słońca, mniejsze od planety i niebędące jej satelitą. Cała planeta również obraca się wokół własnej osi, co jest znane jako jej okres rotacji. Ciało niebieskie krążące wokół planety jest znane jako satellite lub moon. Planeta Merkury jest najmniejsza i najbliżej Słońca. Merkury nie ma własnego satelity. Wenus to planeta położona najbliżej Ziemi. Wenus to najjaśniejsza planeta. Zgodnie z obecnymi kryteriami ciała niebieskiego, aby zostać uznane za planetę, ciało niebieskie musi krążyć wokół naszego Słońca i mieć dominację orbitalną w strefie, w której się znajduje - kiedy nie ma innego obiektu o podobnej wielkości poza jego satelitami - stwierdzenie, że Stern i jego zespół lekceważy propozycję. Nazwij opisane ciała niebieskie: a) Wielkie kule gazowe, w których na skutek reakcji termojądrowych następuje przemiana materii w światło i ciepło. b) Ciało niebieskie o średnicy większej niż 1000 km, krążące po orbicie wokół gwiazdy c) Naturalny satelita planety utrzymywany jej siłami grawitacji i wraz z nią obiegający Słońce Ciała niebieskie to: planety, gwiazdy, asteroidy, komety, meteoroidy i naturalne satelity. Jaka jest główna gwiazda w Układzie Słonecznym? Układ Słoneczny to zbiór ciał niebieskich znajdujących się w zewnętrznym ramieniu Drogi Mlecznej, ze Słońcem jako główną gwiazdą. Wszystkie ciała niebieskie krążące w kosmosie powstały w ten sam sposób – z zapadającej się grawitacyjnie chmury materii i pyłu. W jej skład wchodziły głównie wodór i hel z niewielką ilością innych pierwiastków. Dlaczego więc gwiazdy świecą intensywnie, a inne ciała niebieskie jedynie odbijają światło? Skąd Przede wszystkim należy zdefiniować, czym jest planeta. Według Międzynarodowej Unii Astronomicznej (IAU) planeta to ciało niebieskie krążące wokół gwiazdy, mające wystarczającą masę, aby własna grawitacja nadała jej kształt kulisty, i które oczyściło swoją orbitę z innych obiektów. Jakie cechy są konieczne, aby ciało niebieskie można było uznać za planetę? 1) przebywanie na orbicie wokół gwiazdy; 2) Posiadanie własnej grawitacji, czynnik odpowiedzialny za posiadanie okrągłego kształtu; 3) Jego orbita jest swobodna, to znaczy ścieżka, którą podąża, nie może być zakłócana ani blokowana przez żadną opisz wymienione ciała niebieskie gwiazda planeta planeta karłowata księzyc planetoida meteoroid kometa Gwiazdy OŚWIETLONE to te, które nie mają własnego światła, są oświetlane przez Słońce. Czy są przykładami gwiazd? Astro to ogólne słowo odnoszące się do wszystkich ciał niebieskich krążących w przestrzeni kosmicznej. 77qdjW. „High Life” Claire Denis, to opowieść o niezwykle sensualnej naturze wszechświata, bazująca na motywach rodem z science-fiction. W ujęciu francuskiej reżyserki kosmos, podobnie jak ludzkie ciało, opiera się na osobliwej zmysłowości, która nieustannie przypomina o sobie w filmie. Claire Denis patrzy na wszechświat w prawdziwie pogańskich kategoriach. Prezentowana przez nią w „High Life” kosmogonia, szuka jego genezy nie w Wielkim Wybuchu czy nieskrępowanej sile twórczej bezimiennego absolutu, lecz raczej w dosłownych ciałach niebieskich, które swoją cielesnością kształtują wygląd nocnego nieboskłonu. Dla Denis przestrzeń kosmiczna to więc nie „ostatnie pogranicze”, jak zwykł ją nazywać zachęcający do gwiezdnych podbojów prezydent Kennedy, lecz raczej wygięte w łuk, pulsujące pierwotną energią ludzkie ciało. Oglądając „High Life” zaczynamy mieć wrażenie, że Droga Mleczna pochodzi z kobiecych piersi, krążące dookoła statku kosmicznego gwiazdy to właściwie rozedrgane plemniki krążące wokół komórki jajowej, a czarna dziura… no cóż, ją pozostawmy może bez dopowiedzenia. Zwykle stronię od tego rodzaju „sensualnych” (lub jak powiedzą zapewne niektórzy, „seksualnych”) analogii, ale znając choćby pobieżnie twórczość francuskiej reżyserki, która filmem „High Life” debiutuje w języku angielskim, są one jak najbardziej na miejscu. Twórczyni takich dzieł jak „Czekolada” (1988), „Nénette et Boni” (1996), „Piękna praca” (1999) czy „Isabelle i mężczyźni” (2017) podejmuje w swoich filmach tematy kolonializmu, migracji oraz właśnie cielesności i seksualności. Równocześnie słynie także z bezkompromisowego podejścia do kina i odrzucania typowych, hollywoodzkich rozwiązań. Erotyzujące spojrzenie na wszechświat podpowiada także sama fabuła filmu - wrażeniowa i ulotna, lecz ostatecznie możliwa do pełnego zrekonstruowania. „High Life” rozgrywa się na pokładzie bryłowatego statku kosmicznego, któremu daleko do monumentalnych maszyn z „Gwiezdnych Wojen”, opływowych kształtów „The Enterprise” czy smukłości zamieszkiwanego przez HALa 9000 „Discovery One”. Na pokładzie prostopadłościanu przebywa jedynie samotny mężczyzna – Monte (udręczony Robert Pattinson) – oraz urocze i wyjątkowo dobrze odżywione jak na kosmiczne warunki niemowlę. Jak znaleźli się w tym nietypowym i niegościnnym miejscu? Gdzie podziała się reszta załogi? Na odpowiedzi na te pytania, Claire Denis każe długo czekać. Zanim zostaną ujawnione, oglądamy zagadkowe retrospekcje z planety Ziemia, obserwujemy codzienne życie nietypowej kosmicznej rodziny oraz wpatrujemy się w melancholijne gwiezdne panoramy. Z czasem, wszystkie nasze pytania schodzą na dalszy plan w obliczu tego, co swego czasu działo się na statku przede wszystkim za sprawą lubieżnej lekarki (granej z powodzeniem przez Juliette Binoche), zafascynowanej możliwością pozaziemskiego rozmnażania. „High Life” może powodować zakłopotanie i konsternację, a chwilami ociera się wręcz o filmowe kuriozum. Bywa jednak, że wychyla się także w drugą stronę, wynosząc refleksję na temat kosmosu i naszego miejsca w nim na wyżyny znane z „2001: Odysei kosmicznej” (1968) Kubricka. U Denis ciała niebieskie stają się prawdziwie cielesne, a kosmos nabiera namacalnych, fizycznych cech. Paradoksalnie jednak film skutecznie uświadamia także, że człowiek naprawdę bardzo niewiele wobec tego wszystkiego znaczy i niczym nie różni się od innych, dowolnie wybranych przykładów fauny i flory. Kaja Łuczyńska Poniżej znaj­duje się li­sta wszys­tkich zna­lezio­nych ha­seł krzy­żów­ko­wych pa­su­ją­cych do szu­ka­nego przez Cie­bie opisu. ciało niebieskie mniejsze krążące wokół większego (na 8 lit.) Sprawdź również inne opisy ha­sła: SATELITA statek kosmiczny (z załogą lub bez załogi) okrążający ciało niebieskie (np. planetę, Księżyc) po orbicie zamkniętej (na 8 lit.) antena satelitarna, urządzenie odbiorcze przystosowane do przyjmowania sygnału z kosmosu (na 8 lit.) żartobliwie o osbie, która stale za kimś podąża, jest ciągle przy nim obecna (na 8 lit.) państwo lub jakakolwiek organizacja zależna w jakiś sposób od innej, często większej i prowadzącej agresywną politykę (na 8 lit.) telewizja satelitarna, program odbierany przy pomocy anteny satelitarnej (na 8 lit.) KSIĘŻYC; ciało niebieskie obiegające planetę, w Układzie Słonecznym znane są 54 satelity (na 8 lit.) obiekt wystrzelony w przestrzeń międzyplanetarna i wprowadzony na orbitę wokół danej planety lub jej naturalnego satelity (na 8 lit.) Zobacz też inne ha­sła do krzy­żó­wek po­do­bne kon­teks­to­wo do szu­ka­ne­go przez Cie­bie opisu: "CIAŁO NIEBIESKIE MNIEJSZE KRĄŻĄCE WOKÓŁ WIĘKSZEGO". Zna­leź­liśmy ich w su­mie: 704 PRUSY, MAGNESIK, ROK, METEOR, MAGNES TRWAŁY, SATELITA, ASTEROIDA, ŚLUZICOWATE, SPISZAK, STREFA, GLORIA, ZAMACH, RUCH JEDNOSTAJNIE PRZYSPIESZONY, BEZCZASZKOWIEC, KSIĘŻYC, POLIKRYSZTAŁ, ANNA, KOMUNIA, ANAMORFOZA, USTERZENIE PIONOWE, WALEC, FORMA KWADRATOWA, ZWŁOKI, PRZEISTOCZENIE, CIAŁO, HUBA SINIAK, PODZIELNOŚĆ, WYŻYNA, SATELITA, UPIERZENIE, SAMOUCZEK, MŁODOGRAMATYCY, UPADEK ŁAŃCUSZKOWY, PROMIENIOWANIE, MNIEJSZE ZŁO, OTOCZKA, PODSTACJA, DYPTYK, MIEJSCE POCHÓWKU, DELFIN CZARNOGŁOWY, KARTANA, KUTIKULA, PRZESTRZEŃ, ZJAWISKO ELEKTROKINETYCZNE, SKRÓT, RAMKA, WIENIEC, TORNADO SATELICKIE, KREWETKA ATLANTYCKA, TUTORIAL, PLANETKA, KUC KASPIJSKI, ORBITA, BRYŁA SZTYWNA, KOŃ MAŁOPOLSKI, BOLOMETR, ŁOPUCH, FAVELA, LUSTRZEŃ, BOCZNY TOR, ZWÓJEK, WĘZEŁ, OBRÓT WSTECZNY, UTWÓR WKŁADOWY, UKŁAD INERCJALNY, PINGWIN ADELI, CIAŁO KOLANKOWATE BOCZNE, METEOROID, CESARSTWO TRAPEZUNTU, WSPÓŁCZYNNIK BEZPIECZEŃSTWA, KRYSZTAŁEK, CIAŁO KETONOWE, NIEZMOGOWCE, TYPOLOGIZACJA, MACIERZ WSTĘGOWA, NASOSZNIK TRZĘŚ, CHOROBA MIKROFALOWA, POWIEŚĆ KRYMINALNA, WYCHODNIA, SZNUR HACZYKOWY, RUCH JEDNOSTAJNIE PRZYŚPIESZONY, PŁOT, ODPÓR, NIEBIESKIE TWARDÓWKI, ZEWŁOK, WIELOBARWNOŚĆ, WARIACJE, CIAŁO AMORFICZNE, SATELITA ENERGETYCZNY, DRAPIEŻCA, TRUP, DRENAŻ, DYSK PROTOPLANETARNY, FLEMING, OŚ STRZAŁKOWA, PRODUKCJA PIERWOTNA, HELODERMA, FILM SZPIEGOWSKI, GALAKTYKA, ORBITER, PTASZNIK OGNISTY, CIAŁO, DYPTYCH, MURARKA, MAGNETOSFERA ZIEMSKA, NAWAR KRZEMIONKOWY, PODKOSZULEK, SĄCZEK, KRYSZTAŁ, SZKŁO POWIĘKSZAJĄCE, DZWONEK, CIAŁO DOSKONALE BIAŁE, CIAŁO KOLANKOWATE PRZYŚRODKOWE, EUCHARYSTIA, REGUŁA ALLENA, MIKROSOCZEWKA GRAWITACYJNA, SMERFY, WIR, POLONEZ, OBŁOK SREBRZYSTY, SKORUPA, ROCZEK, SŁOŃCE, JEDNOSTKA TAKTYCZNA, OGOŃCZA DIAMENTOWA, ARMILA, AGLOMERACJA, OBWÓD, UWŁOSIENIE, BAZA ORBITALNA, MŁODZIAK, RAD, PLANETA OKOŁOPODWÓJNA, ŁUSKOSKÓRNE, EROS, EKOSFERA, CIAŁO OBCE, SEASAT, OŚLICZKA POSPOLITA, NATURALNY SATELITA, ZABIEG FIZYKALNY, WIERZCHNICA, PIERŚCIENICA, STADION OLIMPIJSKI, SIŁOWNIA JĄDROWA, HELIOSFERA, CIAŁO, LANDSAT, MAGNES, SATELITA METEOROLOGICZNY, NAWAŁNIK WILSONA, WAŁ, GŁOŚNIK MAGNETOELEKTRYCZNY, KRYSTALIT, PASTERSKOŚĆ, OWALNICA, OGONICE, RAJA ARKTYCZNA, DELFIN COMMERSONA, CYGA, CHARON, NAPÓR, TOR, KORMUS, BINDOWNICA, PODWÓJNA HELISA, SATELITA, SELER WĘZŁOBALDACHOWY, HUMOR, FORMA DWULINIOWA, RELAY, ELIPSOIDA OBROTOWA, GALAKTYKA, OKRĄŻENIE, ROZPŁODOWIEC, TREPY, ZNAMIĘHALO, OPŁYW, KSIĘŻYC, MASA SPOCZYNKOWA, BECZUŁKOWIEC, ŁUSKOWCE, RYBA ŁAWICOWA, KOMASA, SIŁA NOŚNA, PINGWINARIUM, UKŁAD PLANETARNY, PARANDŻA, GEMINIDY, PODCIŚNIENIE, JEDNOSTKA PRACY, RUCH WSTECZNY, WARIACJA, PŁYN, CIAŁO POLIKRYSTALICZNE, ARKTYKA, CIAŁO SUBTELNE, SYJAMSKI, PÓŁTUSZA, LEJ DEPRESYJNY, STOPOTONA, MIELINA, JEDNOSTKA ENERGII, DOBA, TROJAŃCZYK, POCISK NIEPENETRACYJNY, PRĘT, EFEKT LENSE-THIRRINGA, SATELITA, CIAŁO SZTYWNE, ANDERS, TRAJEKTORIA, DWÓR, CIAŁO STAŁE, HALO, CIAŁO DOSKONALE CZARNE, CZŁONY, OWŁOSIENIE, TEMPERATURA KELVINA, CIAŁO, SIDEFILL, TUSZKA, MAGNES STAŁY, CIAŁO LOTNE, SZLARA, TRUCIZNA, KREWETKA NAKRAPIANA, JOY, KRĄG KAMIENNY, OBLICÓWKA, WAŁEK, WIOSKA TEMATYCZNA, NIEWAŻKOŚĆ, JĘZYK DOLNOŁUŻYCKI, KRĄŻENIE DUŻE, OPOZYCJA, FORMA LINIOWA, SERWIS SPOŁECZNOŚCIOWY, WYSOKOŚĆ ASTRONOMICZNA, HIPOKALIEMIA, ROTATOR, GLOBULA, STELLARATOR, KANTONIERA, ZEZWŁOK, DŁUGOŚĆ GALAKTYCZNA, ROZRUSZNIK, DELFIN POŁUDNIOWY, NAWAŁNIK ŻÓŁTOPŁETWY, SŁOŃCE, SZLARA, SZTUCZNY SATELITA, BEZŻUCHWOWCE, CIAŁO PARAMAGNETYCZNE, RELING, DELFIN KRZYŻOWATY, USTONOGIE, MIGRACJA PLANETARNA, MICHNIKOWSZCZYZNA, HALO, SUBSTANCJA OBCA, ASTROKOMPAS, NACZYNIÓWKA, PRZEDSZKOLE, WIROWOŚĆ, OBIEG SYDERYCZNY, ROTOR, FACELIA, AUREOLA, GWIAZDKA, KREWETKA ELEGANCKA, PRZEZIERNIKOWATE, JEZIORO RELIKTOWE, PIZOID, PLANETARIUM, ZONA, PODWOIK BAŁTYCKI, CIAŁO SZARE, WIEŃCE, ROZKRUSZEK KORZENIOWY, JĘZYK TAJSKI, WAHACZ WZDŁUŻNY, CIAŁKO, KARTAUN, PĘCZYNA WĘZŁOBALDACHOWA, IDIOFON, SATELITA, ZASŁONA, BIAŁOSTOCCZYZNA, TRZEPOT, RAJA POLARNA, KĄTNIK DOMOWY, ŻYŁA NIEZGODNA, SATELITA, CIAŁO, ZGROMADZENIE NARODOWE, JESIOTR JEZIORNY, ROZPAD, ZBROJA PEŁNA, KARTAUNA. Ze względu na bar­dzo du­żą ilość róż­nych pa­su­ją­cych ha­seł z na­sze­go sło­wni­ka: 704 - ogra­ni­czy­liśmy ich wy­świe­tla­nie do pier­wszych 300! nie pasuje? Szukaj po haśle Poniżej wpisz odga­dnię­te już li­te­ry - w miej­sce bra­ku­ją­cych li­ter, wpisz myśl­nik lub pod­kreśl­nik (czyli - lub _ ). Po wci­śnię­ciu przy­ci­sku "SZUKAJ HASŁA" wy­świe­tli­my wszys­tkie sło­wa, wy­ra­zy, wy­ra­że­nia i ha­sła pa­su­ją­ce do po­da­nych przez Cie­bie li­ter. Im wię­cej li­ter po­dasz, tym do­kła­dniej­sze bę­dzie wy­szu­ki­wa­nie. Je­że­li w dłu­gim wy­ra­zie po­dasz ma­łą ilość od­ga­dnię­tych li­ter, mo­żesz otrzy­mać ogro­mnie du­żą ilość pa­su­ją­cych wy­ni­ków! się nie zgadza? Szukaj dalej Poniżej wpisz opis po­da­ny w krzy­żów­ce dla ha­sła, któ­re­go nie mo­żesz od­gad­nąć. Po wci­śnię­ciu przy­ci­sku "SZUKAJ HASŁA" wy­świe­tli­my wszys­tkie sło­wa, wy­ra­zy, wy­ra­że­nia i ha­sła pa­su­ją­ce do po­da­nego przez Cie­bie opi­su. Postaraj się przepisać opis dokładnie tak jak w krzyżówce! Hasło do krzyżówek - podsumowanie Najlepiej pasującym hasłem do krzyżówki dla opisu: ciało niebieskie mniejsze krążące wokół większego, jest: Hasło krzyżówkowe do opisu: CIAŁO NIEBIESKIE MNIEJSZE KRĄŻĄCE WOKÓŁ WIĘKSZEGO to: HasłoOpis hasła w krzyżówce SATELITA, ciało niebieskie mniejsze krążące wokół większego (na 8 lit.) Definicje krzyżówkowe SATELITA ciało niebieskie mniejsze krążące wokół większego (na 8 lit.). Oprócz CIAŁO NIEBIESKIE MNIEJSZE KRĄŻĄCE WOKÓŁ WIĘKSZEGO inni sprawdzali również: umowa międzynarodowa, w której strony zobowiązują się do bycia nawzajem dla siebie sojusznikami , figura, budowa ciała , leśna rudobrązowa mrówka; pożyteczna , maszyna górnicza wykonująca równocześnie kilka operacji wchodzących w skład procesu wybierania kopaliny użytecznej , kompozytor francuski (1855-1899); poematy symfoniczne, utwory kameralne, fortepianowe, pieśni solowe , Cracticus mentalis - gatunek ptaka z rodziny srokaczy (Cracticidae) , rodzaj turbiny wodnej, w której woda dostarczana jest na pewnej wysokości do pionowo umieszczonego naczynia w kształcie walca, a u dołu wirnika znajduje się układ dwóch lub więcej odpowiednio zakrzywionych rurek zakończonych dyszami, przez które wypływa pod ciśnieniem woda wywołując w ten sposób moment obrotowy a tym samym ruch wirnika , niezgrabnie się poruszający grubas , spuścizna Sokratesa, jego twórczość, zbiór jego myśli , kraina w Rumunii, główne miasta: Pitesti, Ploeszti , żółta na cytrynie , okucie końca pala ubijanego w ziemię Lista słów najlepiej pasujących do określenia "ciało niebieskie krążące wokół gwiazdy":PLANETAASTEROIDASATELITAKSIĘŻYCPLANETOIDAORBITAKOMETAUKŁADATMOSFERAMETEORJĄDROPLANETYAGENTNIEBOSFERAASTRONOMKWAZARFIRMAMENTGWIAZDKAASTROLOG AGN Jądra galaktyk aktywnych (kwazary, galaktyki Seyferta, blazary i radiogalaktyki), które promieniują więcej energii niż można by wytłumaczyć obecnością gwiazd. akrecja Spadanie rozproszonej materii otaczającej gwiazdę lub planetę na jej powierzchnię. Szczególnie intensywna w układach podwójnych, w których zachodzi wymiana masy między składnikami. akrecyjny dysk Rotujący dysk gazu i pyłu, który może otaczać różnego rodzaju gwiazdy i inne masywne obiekty. anizotropia Własność Wszechświata polegająca na tym, że wygląda on inaczej, gdy patrzymy w różnych kierunkach. aphelium Najbardziej oddalony od Słońca punkt orbity okołosłonecznej ciała niebieskiego. astronomia Nauka zajmująca się badaniem ciał niebieskich, planet, gwiazd i gwiazdozbiorów. atmosfera Gazowa powłoka planety, Księżyca lub zewnętrzna warstwa gwiazdy. Posiadają ją wszystkie planety oprócz Merkurego. Na ogół są nieprzezroczyste dla promieniowania widzialnego i całkowicie przesłaniają stałą powierzchnię planety. atomy Małe cząsteczki materii, z których składają się wszystkie substancje. AU Średnia odległość Ziemi od Słońca - około 149,6 milionów kilometrów; używana do wyrażania wzajemnych odległości ciał w układach planetarnych. biały karzeł Biały karzeł to końcowe stadium ewolucji gwiazdy o masie mniejszej niż 1,4 masy Słońca, które jest gęstym stygnącym jądrem węglowo-tlenowym świecącym ultrafioletowym światłem. blazar Kwazar, który jest zwartym radioźródłem, w zakresie optycznym i podczerwonym ma widmo strome oraz polaryzację liniową (3-20 %), wykazuje nieregularne zmiany jasności oraz kierunku i stopnia polaryzacji w skali dni, we wszystkich zakresach widma. W widmie blazara mogą występować silne linie emisyjne i absorpycjne. bolid Bolid to meteor znacznych rozmiarów, jasnością przewyższający planetę Wenus. brakująca masa Hipotetyczna masa, która według niektórych uczonych może istnieć w przestrzeni kosmicznej i dzięki której Wszechświat ma gęstość krytyczną, czyli wartość omega równą 1. Masy tej musiałoby być 10 razy więcej niż udało się do tej pory wykryć. brązowy karzeł Brązowe karły są to obiekty gwiazdopodobne o masie zbyt małej (poniżej 8% masy Słońca - 80 mas Jowisza), by mogły zachodzić w nich reakcje przemiany wodoru w hel, które są głównym źródłem energii gwiazd ciągu głównego. Od gazowych planet odróżnia je to, że często występują same w przestrzeni. Pierwszego brązowego karła zaobserwowano w 1995 roku. Określa się je czasem mianem niewypałów, nieudanych gwiazd, bądź superplanet. cefeida Jest to typ gwiazd zmiennych, w których zmiany jasności następują w wyniku okresowych pulsacji gwiazdy. chromosferyczny rozbłysk Jeden z elementów aktywności Słońca; rozbłyski chromosferyczne zachodzą w chromosferze i polegają na gwałtownym (w ciągu kilku minut) pojaśnieniu relatywnie małego obszaru (mniej niż 0,1% powierzchni Słońca). ciało niebieskie Sztuczne lub naturalne obiekty znajdujące się w przestrzeni kosmicznej. ciemna materia Ciemna materia, zwana także brakującą masą, buduje 90% Wszechświata. Niestety co do jej składu i konsystencji wciąż naukowcy nie są pewni, pomimo istnienia olbrzymiej ilości teorii na ten temat. Jest to materia we Wszechświecie, którą wykrywamy dzięki jej oddziaływaniu grawitacyjnemu, ale której nie widzimy. Ciemną materię złożoną z cząstek o niewielkich przypadkowych prędkościach, które łatwo się grupują pod wpływem grawitacji, nazywamy zimną materią. Ciemna materia złożona z cząstek o dużych typowych prędkościach, które w związku z tym trudno się grupują, nosi nazwę gorącej ciemnej materii. czarna dziura Obiekt o masie tak zwartej, że nawet światło nie może się wydostać spod wpływu jego silnego pola grawitacyjnego. Z zewnątrz ciało takie będzie czarne. Prawdopodobnie niektóre masywne gwiazdy po wyczerpaniu swojego paliwa jądrowego zapadają się pod własnym ciężarem, tworząc czarną dziurę. czas Greenwich Czas oparty na uśrednionym w zakresie roku ruchu obrotowym Ziemi. Punktem początkowym doby w tym systemie jest dolna kulminacja Słońca na południku 0 (Greenwich). czas Hubble'a Odwrotność stałej Hubble'a. Czas Hubble'a jest dobrym przybliżeniem wieku Wszechświata. Aby otrzymać dokładniejsze oszacowanie, należy znać jeszcze wartość omega, ponieważ tempo ekspansji zmienia się w czasie. czerwony olbrzym Gwiazda o dużych rozmiarach i stosunkowo niskiej temperaturze powierzchni; czerwone olbrzymy zawdzięczają swój charakterystyczny kolor niewielkiej temperaturze fotosfery. deszcz meteorytów Jednoczesny spadek na dany teren dużej liczby meteorytów, pochodzących z rozpadu większego meteoroidu w atmosferze. Dopplera efekt Zmiana częstości obserwowanej fali, wywołana względnym ruchem źródła fali i obserwatora. Droga Mleczna Nasza galaktyka, w której znajduje się Układ Słoneczny wraz Ziemią; widoczna na niebie jako jasna smuga, jej centrum znajduje się w konstelacji Strzelca. druga zasada termodynamiki Prawo fizyczne sformułowane w XIX wieku, które mówi, że każdy izolowany układ staje się wraz z upływem czasu coraz bardziej nieuporządkowany. dylatacja czasu Dylatacja czasu to wydłużenie czasu, efekt opóźnienia zegara będącego w ruchu w stosunku do zegara spoczywającego w układzie inercjalnym. dysk protoplanetarny Pyły i gazy znajdujące się wokół młodej gwiazdy, tworzące pewnego rodzaju dysk. ekliptyczne współrzędne Układ współrzędnych astronomicznych, w którym płaszczyzną podstawową jest płaszczyzna ekliptyki, a kierunkiem podstawowym - kierunek ku punktowi Barana. eklipytka Wielkie koło na sferze niebieskiej, wzdłuż którego obserwuje się pozorny ruch Słońca, będący odbiciem ruchu rocznego Ziemi dookoła Słońca. ekspansja wykładnicza Niezwykle szybkie rozszerzanie się przestrzeni, gdy odległość między dwoma dowolnymi punktami jest wykładniczą funkcją czasu. Według inflacyjnego modelu Wszechświata we wczesnych etapach ewolucji Kosmosu przeszedł on przez krótką fazę wykładniczej ekspansji, podczas której jego rozmiary ogromnie wzrosły. elipsa Spłaszczone koło podobne do owalu, Ruch planet odbywa się po orbitach eliptycznych. fałszywa próżnia Pozorny kształt Księżyca lub planety oglądanej z Ziemi, np. pełnia lub sierp Księżyca. Obszar przestrzeni, który wydaje się pusty, ale w rzeczywistości zawiera utajoną energię. Gdy energia ta zostaje uwolniona, fałszywa próżnia się rozpada. faza Pozorny kształt Księżyca lub planety oglądanej z Ziemi, np. pełnia lub sierp Księżyca. fluktuacje kwantowe Ciągłe zmiany własności układu fizycznego spowodowane statystycznym charakterem natury, wynikającym z mechaniki kwantowej. Fluktuacje kwantowe mogą powodować powstawanie i znikanie cząstek. Według niektórych teorii cały Wszechświat mógł powstać z niczego jako fluktuacja kwantowa. foton Cząstka elementarna przenosząca oddziaływanie elektromagnetyczne. Światło jest strumieniem fotonów. fundamentalne stałe przyrody Wielkości fizyczne, takie jak prędkość światła lub masa elektrony, stanowiące istotny element praw fizyki. Sądzi się, że stałe te nie zmieniają się w czasie i są takie same wszędzie we Wszechświecie. Większość fizyków traktuje te stałe jako zadane własności Wszechświata. galaktyczne halo Sferyczny obszar otaczający dysk galaktyki, przede wszystkim Drogi Mlecznej, składający się głównie ze starych gwiazd II populacji skupionych w gromady kuliste. galaktyczne współrzędne Układ współrzędnych astronomicznych, w którym płaszczyzną podstawową jest płaszczyzna równika Galaktyki, a kierunkiem podstawowym - kierunek ku centrum Galaktyki. galaktyka Duże skupisko układów planetarnych, gwiazd i mgławic. Skupisk takich są we Wszechświecie miliardy. galaktyka karłowata Typ galaktyk o małych rozmiarach, poniżej 2 kpc, i małej jasności absolutnej. gęstość krytyczna Graniczna wartość średniej gęstości materii we Wszechświecie. Wszechświat o gęstości przekraczającej tę wartość jest zamknięty. Średnią gęstość materii we Wszechświecie oblicza się, mierząc ilość masy zawartej w dużym obszarze przestrzeni, który obejmuje wiele galaktyk, i dzieląc ją przez objętość tego obszaru. Gęstość krytyczna jest określona przez obecne tempo ekspansji Wszechświata. globula Ciemna mgławica pyłowa, stosunkowo niewielkich rozmiarów (0,1 - 1,0 pc), widoczne na tle mgławic jasnych. grawitacja Siła, z jaką Ziemia lub inne ciała niebieskie przyciągają przedmioty. Grawitacja utrzymuje planety na orbitach dookoła Słońca. grawitacyjne zapadanie Nieograniczone kurczenie się pod wpływem siły ciążenia obiektów, które nie mogą osiągnąć stanu równowagi hydrostatycznej. gromada galaktyk Skupisko kilku, kilkunastu, kilkudziesięciu, lub kilkuset galaktyk, tworzących układ związany grawitacyjnie. gromada kulista Bardzo rozległe skupisko gwiazd o charakterystycznym kulistym kształcie. Zawierają tysiące lub nawet miliony gwiazd. Są one widoczne w naszej galaktyce i w galaktykach sąsiednich. gromada otwarta Luźne nagromadzenie gwiazd o niezdefiniowanym kształcie. Możemy wiele z nich zobaczyć na niebie. Dwie z nich, Hiady i Plejady, są łatwe do odnalezienia. Plejady są gwiazdami młodymi i resztka gazów pozostałych z pierwotnej mgławicy może być na nich nadal widoczna. Hiady są gromadą duża starszą. Gromady otwarte mogą zawierać od około dwunastu do wielu setek gwiazd. gwiazda Ciało niebieskie świecące własnym światłem pochodzącym z przemian jądrowych zachodzących w ich wnętrzu. gwiazda magnetyczna Gwiazda mająca silne pole magnetyczne o indukcji rzędu 0,1 tesli i większej. gwiazda neutronowa Niewielka gwiazda - o średnicy 10-100 km - której gęstość na skutek zapadnięcia grawitacyjnego jest porównywalna do gęstości jądra atomowego. gwiazda nowa Ciasny układ podwójny składający się z białego karła i często czerwonego olbrzyma, z którego następuje przepływ materii w kierunku mniejszego towarzysza; wybuch termojądrowy gromadzonej materii prowadzi do nagłego wzrostu jasności układu podwójnego. gwiazda nowa karłowata Ciasne układy podwójne, składające się z gwiazdy pokroju Słońca oraz białego karła, ściągającego od niej materię. Wybuch następuje w wyniku niestabilności w dyskach materii otaczającej białego karła. Zachowanie gwiazd nowych karłowatych jest bardzo podobne do zachowania gwiazd nowych. Tutaj jednak, skala zjawisk jest mniejsza. Gwiazda Polarna Inaczej "Gwiazda Biegunowa", gwiazda widoczna najbliżej północnego bieguna niebieskiego. Obecnie jest nią najjaśniejsza gwiazda Małej Niedźwiedzicy. gwiazda poranna Inaczej "jutrzenka", popularna nazwa planety Wenus, gdy jest widoczna nad horyzontem przed wschodem Słońca. gwiazda wieczorna Popularna nazwa planety Wenus, gdy jest widoczna nad horyzontem po zachodzie Słońca na zachodniej stronie nieba. gwiazda supergęsta Gwiazda, której ciśnienie wewnętrzne pochodzi głównie od zdegenerowanego gazu cząstek elementarnych; są to przede wszystkim białe karły i gwiazdy barionowe. gwiazda supernowa Masywne gwiazdy ulegające znacznemu pojaśnieniu wskutek eksplozji; wyróżnia się supernowe typu I i II. gwiazda zmienna Gwiazda zmieniająca swoją jasność w czasie. gwiazdy okołobiegunowe Gwiazdy nie zachodzące lub nigdy nie wschodzące dla danego miejsca na Ziemi. gwiazdy podwójne Układy złożone z dwóch gwiazd krążących wokół wspólnego środka masy. gwiazdy stałe Nazwa gwiazd używana w starożytności i średniowieczu dla odróżnienia ich od planet. gwiazdy szybkie Gwiazdy o prędkościach radialnych większych od około 65 km/s. W większości są to podolbrzymy i karły typów widmowych późniejszych niż F5. gwiazdy wielokrotne Układy zawierające trzy i więcej gwiazd, które są widziane gołym okiem jako gwiazda pojedyncza. gwiazdy zaćmieniowe Gwiazdy podwójne, których zmiany jasności są następstwem okresowego zasłaniania jednej gwiazdy przez drugą. gwiazdozbiory Grupa gwiazd na niebie, której nazwa jest związana z jej kształtem. Całe niebo podzielono na 88 gwiazdozbiorów. hel Gaz szlachetny, druga co do częstości występowania substancja we Wszechświecie. hipoteza braku brzegów Gaz szlachetny, druga co do częstości występowania substancja we Wszechświecie. Warunek początkowy dla Wszechświata zaproponowany przez Stephena Hawkinga i Jamesa Hartle'ego. Hipoteza ta obejmuje przeformułowanie matematyki ogólnej teorii względności tak, że czas zostaje zastąpiony przez współrzędną przestrzenną i w efekcie mamy do czynienia z 4 wymiarami przestrzennymi zamiast 3 przestrzennych i jednego czasowego. Hawking i Hartle utrzymują, że geometria takiego modelu Wszechświata powinna być analogiczna do geometrii sfery, to znaczy nie mieć żadnych brzegów. Gdy ten warunek brzegowy wyrazi się z powrotem poprzez zwykły czas i przestrzeń, przyjmuje on postać warunku początkowego dla Wszechświata. Hipoteza ta została sformułowana na podstawie kwantowomechanicznych obliczeń zachowania się wczesnego Wszechświata, chociaż obliczenia takie nie są jeszcze kompletne ze względu na brak spójnej teorii kwantowej grawitacji. horyzont Maksymalna odległość, na jaką może spoglądać obserwator. W kosmologii horyzont odpowiada odległości, jaką przebyło światło od początku Wszechświata. Obiekty znajdujące się dalej pozostają dla nas niewidoczne, ponieważ ich światło nie zdążyło jeszcze do nas dotrzeć. inflacja chaotyczna Odmiana inflacyjnego modelu Wszechświata, według której przypadkowe fluktuacje kwantowe ciągle tworzą nowe Wszechświaty. jasność Wielkość opisująca ilość energii wysyłanej przez obiekt astronomiczny w jednostce czasu, analogiczna do mocy żarówki. jednorodność W kosmologii jednorodność oznacza własność polegającą na tym, że dowolny, odpowiednio duży obszar Wszechświata wygląda tak samo jak inny taki obszar. Większość modeli kosmologicznych zakłada jednorodność. jednostka astronomiczna Średnia odległość Ziemi od Słońca - około 149,6 milionów kilometrów; używana do wyrażania wzajemnych odległości ciał w układach planetarnych. karzeł Gwiazda należąca do klasy jasności V według klasyfikacji Morgana-Keenana. Gwiazdy tego typu nazywa się też gwiazdami ciągu głównego. katalog przesunięć ku czerwieni Usystematyzowany zbiór przesunięć ku czerwieni dla dużej liczby galaktyk znajdujących się w pewnym obszarze nieba. Przesunięcia ku czerwieni są miarą prędkości ucieczki galaktyk. kometa Drobne ciało niebieskie poruszające się w Układzie Słonecznym po orbicie na ogół o dużym mimośrodzie. Obserwowana w czasie jej zbliżania do Słońca, zwykle składająca się z jądra oraz gazowopyłowej otoczki, rozbudowująca się w zawierającej jądro i głowę komety i w rozległy warkocz. kosmiczne promieniowanie tła Przenikające wszystko morza fal radiowych, dobiegających ze wszystkich kierunków w przestrzeni. Bywa nazywane promieniowaniem tła, promieniowaniem reliktowym lub też kosmicznym promieniowaniem mikrofalowym. Według teorii Wielkiego Wybuchu promieniowanie to powstało w wyniku zderzeń cząstek w młodym, gorącym Wszechświecie i jednorodnie wypełniło cała przestrzeń. Oddziaływanie promieniowania z materią ustało, gdy Wszechświat liczył sobie około 300 tysięcy lat, a od tego czasy rozchodzi się ono swobodnie w przestrzeni kosmicznej. Promieniowanie to ma teraz postać fal radiowych. kosmologia kwantowa Dziedzina kosmologii zajmująca się Wszechświatem w okresie do 10-43 sekundy po Wielkim Wybuchu, gdy niezwykle istotną rolę odgrywały zarówno efekty kwantowomechaniczne, jak i grawitacja. Księżyc Jedyny naturalny satelita Ziemi, zarazem jej najbliższy astronomiczny sąsiad i najjaśniejszy oprócz Słońca obiekt na niebie. kula niebieska Twór geometryczny - sfera o dowolnym promieniu, w środku której znajduje się obserwator; pojęcie pomocne w określaniu kierunków do ciał niebieskich na niebie. kwantowa grawitacja Teoria grawitacji, która zawierałaby mechanikę kwantową. Na razie nie dysponujemy zupełną i spójną teorią kwantowej grawitacji, chociaż istnieją teorie kwantowe opisujące wszystkie pozostałe siły przyrody. kwazar (ang. quasi - stellar radiosources), jest to najbardziej odległy obiekt pozagalaktyczny, który jest centrum wysokoenergetycznej galaktyki. Odległość kwazarów jest tak wielka, że ich światło wyczerpało się, zanim została utworzona Ziemia. MACHO Akronim od Massive [Astrophysical] Compact Halo Objects, czyli masywne [astrofizyczne] zwarte obiekty występujące w halo galaktycznym. materia międzygwiazdowa Ogólna nazwa różnych form materii rozproszonych nie mających tak określonych struktur jak gwiazdy - najczęściej silnie rozrzedzony gaz z domieszką pyłu. meteor Potocznie "spadająca gwiazda". Fragment komety lub planetoidy, który spadając na Ziemię świeci w wyniku tarcia o atmosferę. meteoryt Meteoryt to część meteoru, która spadła na Ziemię. Duży meteoryt może być przyczyną powstania krateru. meteorytów deszcz Jednoczesny spadek na dany teren dużej liczby meteorytów, pochodzących z rozpadu większego meteoroidu w atmosferze. meteorytyka Nauka zajmująca się badaniem meteorytów, ich składu chemicznego i mineralnego, struktury, właściwości fizycznych oraz wszelkich zjawisk związanych z ich spadaniem na powierzchnię Ziemi. metryka Robertsona - Walkera Matematyczny opis geometrycznych właściwości jednorodnego i izotropowego Wszechświata. Wszystkie modele kosmologiczne Friedmana wykorzystują metrykę Robertsona - Walkera. mgławica Obłok gazu i pyłu międzygwiazdowego lub bardzo rozległe otoczki gwiazd. Może być miejscem narodzin nowej gwiazdy lub pozostałością po zgasłej gwieździe. minuta kątowa Jednostka miary kątowej równa 1/60 stopnia. model de Sittera Szczególne rozwiązane równań kosmologicznych Einsteina, znalezione przez Wilhelma de Sittera w 1917 roku, W modelu tym przestrzeń rozszerza się w szybkim, wykładniczym tempie. Rozwiązanie to różni się zasadniczo od rozwiązań Friedmana i Lemaitre'a, w których ekspansja zachodzi w znacznie wolniejszym tempie. Rozwiązania typu tych, które znaleźli Friedman i Lemaitre, stały się elementami standardowego modelu Wielkiego Wybuchu. Według zaproponowanych niedawno modyfikacji tego modelu, takich jak model inflacyjny, na początku swego istnienia Wszechświat przeszedł przez okres wykładniczej ekspansji, czyli przez fazę opisywaną rozwiązaniem de Sittera. model Einsteina - de Sittera Szczególne rozwiązane równań kosmologicznych Einsteina, w którym Wszechświat jest płaski. model mixmaster Niefriedmanowski model kosmologiczny, w którym Wszechświat jest początkowo silnie anizotropowy. Anizotropie te w biegiem czasu się zmniejszają stopniowo. model naleśnika Model powstawania galaktyk, w którym pierwsze struktury, jakie uformowały się z jednorodnego początkowego gazu, miały bardzo duże rozmiary. model oscylującego Wszechświata Model Wszechświata, w którym przechodzi on wielokrotnie przez kolejne cykle rozszerzania się i kurczenia. model stanu stacjonarnego Model Wszechświata, w którym nie zmienia się on w czasie. Współczesny model stanu stacjonarnego zaproponowano pod koniec lat czterdziestych XX wieku. Model Wielkiego Wybuchu nie jest modelem stanu stacjonarnego. model Wielkiego Wybuchu Ewolucyjny model kosmologiczny, według którego Wszechświat powstał około 10 miliardów lat temu, rozpoczynając swe istnienie od stanu niezwykle wysokiej gęstości i temperaturze. Od tego czasu Wszechświat rozszerza się, rozrzedza i ochładza. Przewidywanie modelu Wielkiego Wybuchu, że wszystkie odległe galaktyki oddalają się od naszej Drogi Mlecznej, jest zgodne z obserwacjami. model zimnej ciemnej materii Teoretyczny model wyjaśniający grupowanie się galaktyk i innych skupiskach materii w przestrzeni kosmicznej. Model ten opiera się na inflacyjnym modelu Wszechświata, zakłada, że Wszechświat jest płaski oraz że "brakująca masa" składa się z wolno poruszających się i łatwo grupujących cząstek. modele Friedmana Ogólna klasa modeli kosmologicznych, w których się zakłada, że Wszechświat w dużych skalach jest jednorodny i izotropowy, oraz dopuszcza się ewolucję Wszechświata w czasie. Większość obliczeń w ramach standardowego modelu Wielkiego Wybuchu przeprowadza się przy założeniu kosmologii friedmanowskiej. nadolbrzym Gwiazda o największych rozmiarach i jasności absolutnej, zaliczana do Ia i Ib klasy jasności. NASA Akronim od National Aeronautics and Space Administration (ang. Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej) - amerykański organ rządowy odpowiedzialny za planowanie, koordynację, realizację oraz finansowanie programu badań kosmicznych oraz rozwoju astronautyki i lotnictwa cywilnego. Utworzony w 1958 roku przez Kongres USA, zastąpił NACA (National Advisory Commitee for Aeronautics, utworzony w 1915 roku). neutrino Cząstka elementarna pozbawiona ładunku elektrycznego o bardzo małej masie, która oddziałuje z innymi cząstkami tylko za pośrednictwem słabej siły jądrowej i siły grawitacyjnej. neutron Rodzaj cząstki elementarnej, która wraz z protonem wchodzi w skład jądra atomowego. Neutron nie ma ładunku elektrycznego i składa się z trzech kwarków. nowa Nagłe rozbłyśnięcie małej gwiazdy spowodowane zmianami w jej wnętrzu. nowa teoria inflacyjna Pochodząca z roku 1982 modyfikacja pierwotnego inflacyjnego modelu Wszechświata, Chociaż pierwotny model rozwiązywał niektóre problemy kosmologiczne, prowadził również do wniosku, że w trakcie epoki inflacyjnej Wszechświat staje się bardzo niejednorodny i zawiera pęcherzyki pustej przestrzeni otoczone przez ośrodek zawierający energię. W nowej teorii inflacyjnej takie pęcherzyki już się nie pojawiają, chociaż Wszechświat również przechodzi przez krótką fazę niezwykle szybkiej ekspansji. Ogólna Teoria Względności Popularna nazwa teorii grawitacji opublikowanej przez Alberta Einsteina w 1915 roku, zgodnie z którą siła grawitacji wynika z lokalnej zniekształceń czasoprzestrzeni. obiekty bliskie Ziemi Komety krótkookresowe i planetoidy bliskie Ziemi, które zagrażają naszej planecie. obiekty pasa Kuipera Obiekty astronomiczne znajdujące się poza orbitą Neptuna. W pasie tym krąży ok. 70 tys. obiektów, których średnica przekracza 100 km i jest ton miejscem, w którym swój początek mają komety krótkookresowe. Pierwszym obiektem pasa Kuipera jest Pluton, który do 2006 r. należał do grupy planet Układu Słonecznego. obłok molekularny Obłok międzygwiazdowy składający się z odpowiedniej ilości wodoru i o dość niskiej temperaturze, która umożliwia tworzenie molekuł wodoru. Jest to miejsce powstawania gwiazdy. obłok Oorta Największa struktura Układu Słonecznego będąca sferycznym obłokiem gazów, pyłów i planetoid, które otacza Słońce ze wszystkich stron w odległości 300-100 tys. jednostek astronomicznych. W obłoku Oorta swój początek mają komety długookresowe. olbrzym Gwiazda III klasy jasności; ciąg olbrzymów stanowi niejednorodną grupę gwiazd, wśród których spotykamy gwiazdy na różnych etapach ewolucji. omega Stosunek średniej gęstości materii we Wszechświecie do gęstości krytycznej, koniecznej do ostatecznego zatrzymania ekspansji Wszechświata. We Wszechświecie otwartym omega przyjmuje zawsze wartość mniejszą od 1, w zamkniętym większą od 1, a we wszechświecie płaskim jest zawsze równa 1. Jeśli tylko omega różni się od 1, podlega zmianom w czasie, jej wartość zaś stale maleje w otwartym i rośnie w zamkniętym wszechświecie. Z obserwacji wynika, że w naszym Wszechświecie jest równa około 0,1, chociaż pomiary te są trudne i obarczone zwykle dużą niepewnością. orbita Droga planety lub innego ciała niebieskiego wokół większego ciała, np. Słońca. osobliwość Miejsce w przestrzeni lub w czasie, w którym jakaś wielkość, na przykład gęstość, staje się nieskończona. Prawa fizyki nie potrafią opisywać wielkości nieskończonych, a fizycy wierzą, że w przyrodzie nie istnieją nieskończoności. Wszystkie osobliwości, takie jak np. osobliwość Schwarzschilda, są więc prawdopodobnie odzwierciedleniem nieadekwatności naszych teorii, a nie rzeczywistymi własnościami przyrody. Według ogólnej teorii względności Einsteina Wszechświat rozpoczął się od osobliwości o nieskończonej gęstości. Fizycy są obecnie przekonani, że odkrycie ulepszonej teorii, która zawsze w sobie mechanikę kwantową, dowiedzie, że u początku Wszechświata nie było osobliwości. osobliwość Schwarzschilda Środek czarnej dziury. Według ogólnej teorii względności Einsteina cała masa czarnej dziury jest skupiona z jej środku, w punkcie zwanym osobliwością. oś Linia przechodząca przez planetę od bieguna północnego do południowego. parsek Jednostka odległości równa około 3,26 roku świetlnego. planeta Ciało niebieskie krążące dookoła gwiazdy, obracające się wokół własnej osi i świecące światłem odbitym od gwiazd. planeta karłowata Ciało niebieskie, które spełnia tylko kilka warunków definicji planety i nie może być zaliczone do planet głównych. Przykładem jest Pluton, który utracił status planety w 2006 r. po sympozjum Międzynarodowej Unii Astronomicznej w Pradze, podczas której zmieniono definicję planety. planetarny system Układ złożony z szeregu planet obiegających wspólną gwiazdę. planetoida Ciało niebieskie o średnicy mniejszej niż 1000 km, poruszające się wokół Słońca. Większość planetoid znajduje się w pasie planetoid między Marsem a Jowiszem. planetozymal Materia pierwotna krążąca w dysku protoplanetarnym, która po zderzeniu z innymi planetozymalami tworzy protoplanetę. planety wewnętrzne Planety, do których należą: Merkury, Wenus, Ziemia i Mars. planety zewnętrzne Planety, do których należą gazowe olbrzymy: Jowisz, Saturn, Uran i Neptun. płaszcz Układu Słonecznego Obszar rozpoczynający się szokiem końcowym a kończącym heliopauzą, w nim wiatr słoneczny porusza się z prędkością mniejszą od prędkości dźwięku. podkarzeł Gwiazda należąca do VI klasy jasności i II populacji ciągu głównego. podolbrzym Gwiazda należąca do IV klasy jasności - jaśniejsza od gwiazd ciągu głównego ale nie będąca olbrzymem. powielające się wszechświaty W niektórych modelach inflacyjnych wszechświat nieustannie tworzy nowe wszechświaty, niezależne przyczynowo od wszechświata, z którego powstały. powstawanie galaktyk drogą ekspansji Teoria powstawania galaktyk, według której eksplozja dużej liczby gwiazd tworzy olbrzymią falę uderzeniową, która rozchodzi się w przestrzeni kosmicznej, powodując sprężanie gazu, jaki znajdzie się na jej drodze. W obszarach zagęszczonego gazu powstają galaktyki. prawo Hubble'a Prawo mówiące, że w jednorodnym i izotropowym Wszechświecie prędkość ucieczki jest proporcjonalna do odległości. O galaktykach, które oddalają się od nas z prędkością dokładnie taką, jak przewiduje to prawo, mówimy, że poruszają się zgodnie z przepływem Hubble'a. Ponieważ rzeczywisty Wszechświat nie jest doskonale jednorodny, lecz istnieją w nim zarówno skupiska galaktyk, jak i pozbawione ich pustki, rzeczywiste ruchu galaktyk odbiegają nieco od przepływu Hubble'a. prędkość ucieczki galaktyk Prędkość radialna galaktyk względem Ziemi, spowodowana rozszerzaniem się Wszechświata. promieniowanie Energia wydzielana przez przedmioty. Odmianami promieniowania są światło, ciepło, promieniowanie rentgenowskie i fale radiowe. Gwiazdy i inne ciała niebieskie wydzielają różne rodzaje promieniowania. promieniowanie ciała doskonale czarnego Szczególny rodzaj promieniowania, którego widmo i inne własności są w pełni określone przez jeden parametr - temperaturę. Promieniowanie takie powstaje wówczas, gdy grupa cząstek i fotonów osiągnie stan równowagi termicznej. Każda reakcja jest wtedy równoważona przez reakcję odwrotną, tak że układ jako całość się nie zmienia. W tej sytuacji wszystkie części układu, łącznie z promieniowaniem, osiągają taką samą temperaturę. promień Schwarzschilda Promień "powierzchni" czarnej dziury, wewnątrz której grawitacja jest tak silna, że nawet światło nie może się stamtąd wydostać. Promień Schwarzschilda jest proporcjonalny do masy czarnej dziury i dla ciała o masie Słońca wynosi około 3 kilometry. prom kosmiczny Statek kosmiczny wielokrotnego użytku, składający się z samolotu orbitalnego, rakietowych silników wspomagających, i zewnętrznego zbiornika paliwa (jedyna część wahadłowca nie wykorzystywana ponownie). protogwiazda Gwiazda, która jest dopiero na etapie tworzenia się. We wnętrzu protogwiazdy nie zachodzą żadne reakcje jądrowe. proton Rodzaj cząstki elementarnej, która wraz z neutronem wchodzi w skład jąder atomowych. Proton jest obdarzony dodatnim ładunkiem elektrycznym i składa się w trzech kwarków. protoplaneta Zalążek przyszłej planety. protuberancje Kłęby gorącego i rzadkiego gazu, głównie wodoru, w postaci "języków" lub łuków wyrzucanych z powierzchni Słońca. Protuberancje mają zwykle temperaturę od 8000 K do 15000 K. Wodór wznosi się na tysiące kilometrów nad powierzchnię Słońca. Protuberancje są najlepiej widoczne przy zaćmieniu Słońca. prędkość radialna Składowa prędkości ciała mierzona wzdłuż kierunku widzenia obserwatora. Wyznacza się ją na podstawie przesunięcia ku czerwieni linii widomych poruszającego się obiektu, przy czym im szybciej porusza się ciało, tym przesunięcie jest większe. próżnia Stan o minimalnej energii. Często jako próżnię określa się pustą przestrzeń. Dzięki zasadzie nieoznaczoności nawet pusta przestrzeń ma jednak pewną minimalną energię. przerwy Kirkwooda Pasy, w których okruchy skalne znajdują się na niestabilnych orbitach rezonansowych z Jowiszem. przesunięcie widma ku czerwieni Przesunięcie widma w stronę fal dłuższych spowodowane wzrostem długości fal w całym widmie promieniowania elektromagnetycznego, którego najczęstszą przyczyną jest oddalanie się źródła od obserwatora i związany z tym efekt Dopplera. pulsar Pulsar jest rodzajem gwiazdy neutronowej wyróżniającym się tym, że wysyła w regularnych, niewielkich odstępach czasu impulsy promieniowania radiowego. Powszechnie przyjętym mechanizmem tej emisji jest model "latarni morskiej". W modelu tym mamy na powierzchni gwiazdy jedną lub dwie bardzo gorące plamy wysyłające promieniowanie radiowe. Gdy taka plama zwraca się w kierunku obserwatora obserwuje on błysk promieniowania - podobnie do momentu gdy reflektor latarni morskiej świeci w naszym kierunku. punkty Lagrange'a Miejsca, w których w efekcie grawitacji Słońca, planety, a także ruchu orbitalnego następuje zrównoważenie grawitacji. pustki Duże obszary przestrzeni pozbawione galaktyk. reakcja termojądrowa Proces łączenia się dwóch jąder atomu w jedno, w czasie którego powstaje duża ilość energii. Jest on źródłem energii wysyłanej przez gwiazdy. rok świetlny Odległość, jaką w ciągu roku pokonuje światło w próżni, równa w przybliżeniu 9,46 bilionów (1012) kilometrów lub 0,307 parseka. równanie Einsteina Równania teorii grawitacji Einsteina, zwanej ogólną teorią względności. Równania te określają ilościowo cechy pola grawitacyjnego wytwarzanego przez dany rozkład energii i masy. Ponieważ sądzi się, ze to grawitacja jest główną siłą działającą w dużych skalach, równania Einsteina są podstawowym narzędziem współczesnych kosmologów. równanie Friedmana Równanie opisujące ewolucję Wszechświata. Równanie to można wyprowadzić z teorii grawitacji Einsteina przy założeniu, że Wszechświat jest jednorodny i izotropowy. Rozwiązanie równania Friedmana mówi między innymi, jak zmienia się w czasie odległość między galaktykami. satelita Ciało o małej masie w porównaniu do masy ciała, wokół którego biegnie na stabilnej orbicie; satelity dzieli się na naturalne (księżyce planet) i sztuczne (stworzone przez człowieka). sekunda kątowa Jednostka miary kątowej równa 1/3600 stopnia. SI, układ Akronim od Systeme International d'Unites - Międzynarodowy Układ Jednostek Miar uchwalony na XI Generalnej Konferencji Miar w 1980 roku jako spójny metryczny system podstawowych i pochodnych jednostek fizycznych oraz ich wielokrotności określonych odpowiednimi przedrostkami. Słońce Centralna gwiazda w Układzie Słonecznym i najjaśniejszy obiekt na ziemskim niebie. stacja kosmiczna Sztuczny satelita orbitujący Ziemię lub inne ciało niebieskie, przystosowany do przebywania w nim ludzi przez kilka tygodni lub miesięcy. Stała Hubble'a Parametr charakteryzujący tempo rozszerzenia się Wszechświata. Do tej pory nie udało się określić jej dokładniej wartości. Jest niemal pewne, że przyjmuje ona wartość z przedziału 50-100km/s/Mpc; najnowsze pomiary wskazują, że jest to km/s/Mpc, co oznacza, że np. galaktyka odległa od nas o 100 Mc oddala się z prędkością 14 tys. km/s. Odwrotność stałej Hubble'a jest miarą wieku Wszechświata. supernowa Rzadko spotykany wybuch pewnego typu gwiazd połączony z wyrzucaniem przez nią strumienia materii, która następnie tworzy mgławicę. teoria geocentryczna Teoria budowy Wszechświata, według której nieruchoma Ziemia jest środkiem, a wokół niej krążą inne ciała niebieskie. Została opracowana przez Ptolemeusza. teoria heliocentryczna Teoria budowy Wszechświata, według której wokół centralnie położonego Słońca krążą planety, w tym Ziemia. Stworzona w Starożytności, później całkowicie zapomniana. Na nowo sformułowana przez Mikołaja Kopernika. Układ Słoneczny Układ ciał niebieskich znajdujących się pod dominującym wpływem grawitacyjnym Słońca i związanych wspólnym pochodzeniem. wiatr słoneczny (wiatr gwiazdowy) Strumień materii wypływający w sposób ciągły z korony Słońca we wszystkich kierunkach w przestrzeń międzyplanetarną, składający się przede wszystkim ze swobodnych elektronów, protonów, cząstek alfa, oraz niewielkiej liczby jąder cięższych pierwiastków. wielkość gwiazdowa System liczb, którego astronomowie używają do opisu jasności gwiazd lub innych ciał na niebie. wodór Bezbarwny gaz, najczęściej występujący we Wszechświecie. Wszechświat Całość czasoprzestrzeni, w której istniejemy, razem z materią i energią w niej występującą. 1 Astronomia Ciała niebieskie2 Co to jest Ciało niebieskie ?? Ciało niebieskie - każdy naturalny obiekt fizyczny oraz układ powiązanych ze sobą obiektów, występujący w przestrzeni kosmicznej poza granicą atmosfery ziemskiej. Ciało niebieskie jest przedmiotem zainteresowania Obiekty, układy i struktury. Wśród ciał niebieskich wyróżnia się następujące obiekty, układy i struktury: komety Wielkie Pustki, galaktyki, czarne dziury ciemną materię gromady gwiazd gwiazdy obiekty mgławicowe materię międzygwiazdową planety planetoidy (asteroidy) meteory małe ciała układów planetarnych4 Wszechświat Jest to cała czasoprzestrzeń wypełniona materią. Wszechświat powstał w wyniku Wielkiego Wybuchu materii i energii, tzw. Big Bang'u. i ma już ok. 10-15 mld 1. Kometa Kometa – to małe ciało niebieskie, świecące światłem odbitym, pojawiające się okresowo w pobliży gwiazdy - wtedy z rozgrzanych gazów tworzy się charakterystyczny warkocz - na przykład - Halleya, Hale'a, Pustka Wielka Pustka – jest to struktura będąca pustką, czyli obszarem pustej przestrzeni kosmicznej, praktycznie pozbawionym materii świecącej (galaktyk i ich gromad), a także ciemnej. Odkryta została w 2007 roku przez zespół amerykańskich astronomów z Uniwersytetu w Galaktyka to układ gwiazd i materii międzygwiazdowej. Jest największym związanym grawitacyjnie systemem gwiazd występującym we Wszechświecie. Galaktyki eliptyczne Galaktyki soczewkowateGalaktyki nieregularne Na podstawie budowy wyróżnia się cztery zasadnicze typy galaktyk: Galaktyki spiralne8 4. Planetoidy (asteroidy) Są to mniejsze od planet ciała niebieskie, krążące wokół Słońca - na przykład - Ida, Westa. Ich duże skupisko znajduje się pomiędzy Marsem a dziury Czarna dziura – obszar czasoprzestrzeni, którego z uwagi na wpływ grawitacji, nic nie może opuścić. Zgodnie z ogólną teorią względności, do jej powstania niezbędne jest nagromadzenie dostatecznie dużej masy w odpowiednio małej objętości. Nazywa się ją „czarną”, ponieważ pochłania całkowicie światło trafiające w horyzont, nie odbijając Gwiazda – kuliste ciało niebieskie stanowiące skupisko powiązanej grawitacyjnie materii w stanie plazmy. Gwiazdy zbudowane są głównie z wodoru i helu, prawie wszystkie atomy innych cięższych pierwiastków znajdujące się we Wszechświecie powstały w efekcie zachodzących w nich przemian jądrowych lub podczas wieńczących ich istnienie wybuchów. Słońce-najbliższa Ziemi gwiazda11 międzygwiazdowa Materia międzygwiazdowa to silnie rozrzedzony gaz z domieszką pyłu wypełniający przestrzeń pomiędzy gwiazdami w Galaktyce. Ponadto tworzy ciemne lub jasne mgławice pyłowe12 Jest to obiekt astronomiczny okrążający gwiazdę, w którego wnętrzu nie zachodzą reakcje termojądrowe, wystarczająco duży, aby uzyskać prawie kulisty kształt oraz osiągnąć dominację w przestrzeni wokół swojej orbity. Planety dzielone są na dwie kategorie: duże gazowe olbrzymy o małej gęstości oraz mniejsze planety skaliste. W Układzie Słonecznym znanych jest 8 planet: cztery wewnętrzne – Merkury, Wenus, Ziemia, Mars i cztery zewnętrzne–Jowisz, Saturn, Uran i Neptun. Jowisz i jego księżyce13 9. Planeta karłowata Planeta karłowata - kuliste ciało niebieskie, krążące po orbicie wokół Słońca, mniejsze od planety i nie będące jej satelitą. Planetami karłowatymi są Ceres, Pluton i Eris. Pluton14 Meteory - krążące w kosmosie ciała niebieskie, które spalają się w atmosferze - na przykład - Perseidy, Leonidy. Meteor, który spadnie na Ziemię, nosi nazwę Opracowała: Sara Scheitza IIB

ciało niebieskie krążące wokół gwiazdy